Orhan ef. Gazibegović rođen je od oca Mustafe ef. i majke Fatime u Prnjavoru 1912. godine.
Početno vjersko znanje stekao je u mektebi-ibtidaiji u Prnjavoru pred svojim ocem Mustafom. Mekteb i osnovnu školu završio je u rodnom Prnjavoru, a Behram-begovu medresu 1932. godine u Tuzli.
Imamskim pozivom bavio se u Stocu, u džematu Aladinovići, gdje je na dužnosti imama ostao sve do pred Drugi svjetski rat. Lokalni izvori tvrde da je kraće vrijeme bio imam i u Šapcu.
Kao naprednog i talentovanog imama Ulema-medžlis iz Sarajeva postavio ga je 1941. godine za imama i muallima u džematu Vlasenica. Jednog dana, u jesen 1941. godine, nakon zaustavljanja u Papraći (odakle je bio i oženjen) na putu prema džematu Vlasenica presreli su ga papraćki i šekovački četnici, koji ga, po kazivanju vjernika iz Papraće odmah izvedoše na strijeljanje. Kada ga puška ne htjedeiše ubiti, odluče da ga likvidiraju koljem i direcima iz ograde. Tako je Orhan ef. Gazibegović na najsvirepiji način ubijen od strane srbo-četnika.
Kada se pročula vijest o njegovom svirepom ubistvu, mnogi su ga dugo ožaljavali a posebno oni iz njegove bliže rodbinske vriježe i mnogobrojni prijatelji. Bolna je istina da mu tijelo ni dan-danas nije pronađeno i da se ne zna za mjesto njegova pokopa.
Na inicijativu Medžlisa Islamske zajednice Kalesija, u haremu džamije u Papraći 16. oktobra 2011. godine efendiji Gazibegoviću podignut je uzglavni nišan (1912─1941). Tog dana Medžlis Islamske zajednice Kalesija za rahmetli Orhan ef. Gazibegovića organizovao je i klanjanje dženaze u odsutnosti njegovog tijela. Dženaza-namaz predvodio je glavni imam MIZ-a Kalesija Enver ef. Alić.
Otkrivanju nišana i samoj dženazi prisustvovali su imamov sin Dževad i unuk Orhan, koji je nazvan upravo po djedu. Došli su iz Sarajeva klanjati dženazu i zahvaliti Medžlisu Kalesija na materijalnim troškovima oko podizanja simboličnog nišana njihovom ocu i djedu. A Medžlis Kalesija nikada ne zaboravlja svoje imame heroje.
Preporučene vijesti
