Džemat Kalesija Gornja
Naziv ovog mjesta i džemata vodi porijeklo iz dvanaestog stoljeća, kad su putopisci (Ebu Hamid el-Girnati i El-Endelusi), koji su prolazili sjeveroistočnom Bosnom zabilježili da na ovom lokalitetu živi hazarsko pleme Halisije (Kalisije). Neki historičari tvrde da je po Kalisijama ovo mjesto i dobilo svoje ime. Ozbiljno prisustvo muslimana na ovom prostoru veže se za osmanlijsko osvajanje Bosne.
Džemat potiče još iz osmanlijske uprave. Nišani u haremu današnje džamije u Kalesiji Gornjoj ukazuju da džemat postoji više od tri stoljeća. Prva džamija iz doba osmanlijske uprave Bosnom sagrađena je od drveta sa drvenom munarom. Nije stradala u dva svjetska rata. Zbog njene dotrajalosti, mještani su 1966. godine sagradili, sa četverovodnim krovom, novu džamiju od čvrstog materijala, a munara je ozidana od kamena.
Godine 1992. agresorska srpska vojska spalila je džamij. Nakon agresije džamija u Kalesiji Gornjoj (ranije: Kalesija Selo) temeljito je rekonstruisana (1998. godine).
U džematu se obavlja beš-vakat i ostali propisani namazi. Mektepska nastava održava se u džamiji u Kalesiji Gornjoj i mektebu Šahbazi, subotom i nedjeljom. Uz postojeću džamiju, zahvaljujući vakifu i dobrotvorau Aliji Hadžiću iz Kalesije Gornje, dograđen je novi džamijski prostor u dimenzijama starog postojećeg prostora. Ovim hajratom obezbijeđena je i savremena mektepska učionica sa svim pratećim sadržajima za kvalitetnu mektepsku nastavu. S obzirom na raniju teritorijalnu rasprostranjenost ovog džemata, iz koga je nastalo nekoliko novih, džemat raspolaže velikom količinom vakufskog zemljišta, koje se prostire od Memića preko Jajića pa do Kalesije Grada.
Prema sjećanju džematlija ovog džemata, imamsku dužnost u Kalesiji Gornjoj obavljali su: Mehmed ef. Halilović, Salkan ef. Jusufović, Hakija ef. Jusufović, Ibrahim ef. Mustafić, Mustafa ef. Halilović, Husein ef. Omerović, Rasim ef. Hadžić, Halil ef. Halilović, Sabit ef. Ramić i Sead ef. Bećić, sadašnji imam.
